بعضی از مردم با کوچک‌ترین بهانه‌ای، وظایف شرعی‌شون رو کنار می‌گذارن!
چون خدا حاجتم رو نداد، نماز نمی‌خونم!
چون بیمار یا توی بیمارستان بودم، نماز نخوندم.
چون فلان پیش‌نماز گرفتاری‌م رو برطرف نکرد، دیگه پشتش نماز نمی‌خونم!
چون نتونستم غسل کنم، نماز نخوندم!
چون خجالت کشیدم، غسل واجب رو ترک کردم!
چون درس یا امتحان داشتم، روزه نگرفتم!
چون کارت دعوت داده بودن، به مجلس گناه رفتم!
چون همسرم خواسته، این‌طوری لباس می‌پوشم!
چون توی محیط کار حقوق کافی نمی‌دن، سوءاستفاده و کم‌کاری می‌کنم!
چون از بعضی مذهبی‌ها بدرفتاری دیدم، مذهب رو کنار گذاشتم!
چون زندگی‌م تأمین نمی‌شد، به دنبال مال حرام (ربا، رشوه، کم‌فروشی) رفتم!
و...
درحالی‌که اینا هیچ‌کدوم قابل‌قبول نیست. آدم مؤمن از این حرف‌ها نمی‌زنه. خدا همه‌جا هست و میزان تقوای ما هم توی همین شرایط غیرعادی آزمایش می‌شه.
منبع : احکام به زبان خیلی ساده
به مناسبت شهادت امام موسی کاظم علیه السلام (۱۸۳ ه. ق)