عوامل تربیت بد کودکان
1/کوتاه آمدن؛ بعد از رفتار غلط کودک
مثال ۱: با بچه بازی نمیکنیم؛ وقتی شلوغ کرد، بازی میکنیم؛ حال بچه چه یاد میگیرد؟ “ هر گاه به حرفت نکردند؛ شلوغ کن”
مثال ۲: وسیلهای میخواهد و ما قبول نمیکنیم؛ گریه میکند، قبول میکنیم؛ حال بچه چه یاد میگیرد؟ “هر گاه به حرفت نکردند؛ گریه کن”
در یک کلمه کودک یاد میگیرد که: “اگر میخواهی به چیزی برسی، باید از راه زور وارد شوی”
2/اظهار رفتار غلط توسط والدین؛ بعد از رفتار غلط کودک
مثلا: به فرزندمان گفتهایم، رختخوابت را جمع کن و او جمع نکرد؛ ما سرش فریاد می.زنیم و او جمع میکند؛ حال بچه چه یاد میگیرد؟ “ فقط زمانی به حرف کن که سرت فریاد زدند”
3/فقط بدی را دیدن
بعضی از تربیتها، تربیت مگسی است؛ زیرا مگس از همه جای سالم ،فقط روی زخم مینشیند.
برخی از والدین هم فقط بدی فرزند را میبینند.
مثلا: فرزندمان همیشه لباسش را نجس میکند و ما او را دعوا میکنیم. اما این بار دستشوییاش را گفت. آیا ما او را تشویق کردیم؟
و یا همیشه با برادرش دعوا میکند، اما این دفعه، دارند با هم بازی میکنند. آیا این بار ما او را تشویق میکنیم؟
رفتار بد اطرافیان
کودک از گفتار بسیار کم میآموزد و از رفتار بسیار زیاد.
ما آینه رفتار کودک هستیم؛ نمیشود به فرزندمان بگوییم دروغ نگو، فحش نده، نمازت را اول وقت بخوان و …؛ و خود عمل نکنیم.
5/گفتار بد اطرافیان
اگر فرزندمان کار خطایی انجام داد؛ به او نگوییم “ تو را دوست ندارم”. این جمله شخصیت او و تمام تکیه گاه او را ویران میکند. بگوییم “ از این رفتارت خوشم نیامد” و یا ” این کارت را دوست نداشتم”.
و یا جملات اشتباهی نظیر: نفهم، کند ذهن، آیکیو، کودن، نمیشه به تو اعتماد کرد، نمیتونی درست راه بری و… که همه شخصیت کودک را نشانه گرفته است.
در یک جمله ” رفتارش را زیر سوال ببرید؛ نه شخصیتش را”.
6/دستور دادنهای غلط
زیاد: از آنجایی که کودک تمایلی به شنیدن دستور ندارد؛ احتمالا سرپیچی خواهد کرد.
کمتر از حد: که این هم بد است و فرزند را بی ادب، مغرور و خودخواه؛ طلبکار و… بار میآورد.
سخت: اول ببینیم آیا کودک توان انجام این کار را دارد بعد دستور دهیم.
پشت سر هم
بیموقع: مثلا کودک در حال دیدن کارتون مورد علاقه و یا بازی مورد علاقهاش است؛ صدا میزنیم: درست را بخوان.
مبهم: کودکمان در حال انجام دادن چند فعل خطا با هم است؛ ما میگوییم: بسه دیگه، و کودک نمیفهمد چی بس است.
7/تهدید و تنبیههای غلط
آنهایی که هیچ وقت عملی نمیشود ؛مثلا به بابات میگم و نمیگوییم.
در عصبانیت میگذاریم رفتار بچه به اوج برسد؛مثلا میدانیم بچهها تا ۲ دقیقهی دیگر دعوایشان میشود؛ خوب زودتر موضوع را عوض کنیم.
بیثبات؛یک موقع برای یک خطایی تنبیه میکنیم و یکبار برای همان خطا هیچ نمیگوییم.
منبع : منبرک